Ἑλληνομουσεῖον (τό). Ὀνομασία διδομένη πολλαχοῦ, ἐπὶ Τουρκοκρατίας, εἰς τὰ σχολεῖα ἀνωτέρων πως σπουδῶν. Περί «κοινῶν ἑλληνομουσείων ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τοῦ γένους κοινῇ» γίνεται λόγος καὶ ἐν σιγιλλίῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Γρηγορίου Ε', ἐκδοθέντι κατ᾿ Αὔγουστον τοῦ 1819.


Σ᾿ αὐτὸν τὸν διαδικτυακὸ χῶρο, ποὺ ἀπευθύνεται στοὺς φίλους τῆς χώρας τῶν Ἀγράφων, φιλοξενοῦνται κείμενα, ἄρθρα, μελέτες, ἀνακοινώσεις, βιβλία εἰκόνες, ταινίες ποὺ ἀφοροῦν ἢ παραπέμπουν στὴν ἱστορία, τὸν πολιτισμό, τὶς παραδόσεις, τὸ φυσικὸ περιβάλλον τοῦ ἱστορικοῦ χώρου τῶν Ἀγράφων, ὅπως αὐτὸς ἦταν γνωστὸς στὴν ὕστερη βυζαντινὴ ἀλλὰ καὶ μεταβυζαντινὴ ἐποχή. Σκοπὸς τῆς δημιουργίας του εἶναι νὰ γίνουν γνωστὰ καὶ νὰ ἀναδειχθοῦν, κατὰ τὰς δυνάμεις ἡμῶν, ὅλα ἐκεῖνα τά ‒ἀνὰ τοὺς αἰῶνες‒ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ τόπου μας καὶ τῶν ἀνθρώπων του.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

ΜΝΗΜΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΝΤΟΥ (1972-2014)

                               ΜΝΗΜΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΝΤΟΥ (1972-2014)
Συμπληρώνεται ἕνα ἔτος ἀπὸ τὴν κοίμηση ‒στὶς 20 Ἰουλίου 2014‒ τοῦ καλοῦ φίλου ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἀγράφων καὶ τῆς Εὐρυτανίας, τοῦ Λέκτορα Ἱστορίας Σλαβικῶν Ἐκκλησιῶν στὸ Τμῆμα Θεολογίας τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Δημητρίου Πάντου. Πέραν τῆς προσωπικῆς φιλίας μὲ την ὁποία μᾶς τιμοῦσε, εἴχαμε συνεργαστεῖ μαζί του καὶ μὲ τὴν ἱστορικὴ «Πανευρυτανικὴ Ἕνωση» στὴν ἐκδήλωση τιμῆς τοῦ νεομάρτυρα ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ Καρπενησιώτου, ἐκ τοῦ χωρίου Ἀνδρανόβης († 19 Ἰανουαρίου 1694) σὲ ἐκδήλωση ποὺ πραγματοποιήθηκε τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου 2011στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ στὸν Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Νίκαιας, ὅπου ὡς κύριος ὁμιλητὴς ἀνέπτυξε τὸ θέμα: «ὁ νεομάρτυρας ἅγιος Ῥωμανὸς ὁ Καρπενησιώτης, ἐκ χωρίου Ἀνδρανόβης (σήμερα: Ἀσπρόπυργος) Καρπενησίου († 19 Ἰανουαρίου 1694): Βίος, Μαρτύριο ‒ Τιμὴ πρὸς τὸν νεομάρτυρα». 


Ὁ Δημήτριος Πάντος εἶχε ἀσχοληθεῖ ἐρευνητικὰ μὲ τὸν ἄγιο Ρωμανὸ τὸν Καρπενησιώτη καὶ ἦταν στὶς προθέσεις νὰ δημοσιεύσει σχετικὴ μελέτη.Ὅμως, ἡ κοίμηση του δὲν ἐπέτρεψε κάτι τέτοιο. Ἐλπίζουμε ἡ ἐπιστημονική του κοινότητα νὰ φροντίσει γιὰ τὴν δημοσίευση τῆς μελέτης του, ἡ ὁποία εἶναι καρπὸς μακροχρόνιας ἔρευνας καὶ ἐπιστημονικοῦ μόχθου.

Ὁ Δημήτριος Πάντος στὴν ὁμιλία του στὶς 16 Ὀκτωβρίου 2011










Στὶς 20 Μαΐου 2015 εἴχαμε τὴν τιμὴ νὰ παρευρεθοῦμε στὴν παρουσίαση τῆς ἔκδοσης τῆς διδακτορικῆς του διατριβῆς:  
 Ἰωάννης Κομνηνός (Ἱερόθεος Δρύστρας) 1657-1719 
 Ὁ βίος, τὸ συγγραφικὸ ἔργο καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ καὶ πολιτική του δράση  
σὲ ἐκδήλωση ποὺ ὀργάνωσαν καὶ πραγματοποίησαν ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπιτροπὴ Σπουδῶν Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης  καὶ τὸ Ιστορικὸ καὶ Παλαιογραφικὸ Ἀρχεῖο τοῦ Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος Ἐθνικῆς Τραπέζης στὸν χῶρο τοῦ Ἱστορικοῦ καὶ Παλαιογραφικοῦ Ἀρχείου τοῦ ΜΙΕΤ, Παναγῆ Σκουζὲ 3, 1ος ὄροφος
Ὁμιλητές ἦσαν:
Δημήτριος Γόνης, Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς, Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν
Χαρίτων Καρανάσιος, Διευθυντὴς Ἐρευνῶν Κέντρου Ἐρεύνης τοῦ Μεσαιωνικοῦ καὶ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Ἀκαδημία Ἀθηνῶν
Νίκος Χρυσίδης, Καθηγητὴς Τμήματος Ἱστορίας, Southern Connecticut State University, USA
Ἡ ἔκδοση τῆς διατριβῆς τοῦ Δημητρίου Πάντου

   
Ὡς ἐλαχίστη συμβολὴ στὴν παρ᾿ ἀνθρώποις μνήμη του παραθέτουμε σύντομο βιογραφικό του:
   Ὁ Δημήτριος Χ. Πάντος γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ 1972. Σπούδασε στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (Τμῆμα Θεολογίας 1990-1995), ἀπὸ ὅπου, στὴ συνέχεια, ἔλαβε μεταπτυχιακὸ δίπλωμα εἰδίκευσης (2003) καὶ διδακτορικό (2008) στὸν τομέα τῆς Ἱστορίας τῶν Ὀρθοδόξων Σλαβικῶν Ἐκκλησιῶν, μέ ἐπιβλέποντα Καθηγητὴ τὸν κ. Δημήτριο Β. Γόνη. Παράλληλα, ὡς ὑπότροφος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μετέβη στὴ Βουλγαρία, πρὸς ἔρευνα σὲ Ἀρχεῖα καὶ ἐπιστημονικὲς Βιβλιοθῆκες, ἐνῶ παρακολούθησε μαθήματα Παλαιοσλαβικῆς Γλώσσας καὶ Γραμματείας στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σόφιας «Ἅγιος Κλήμης Ἀχρίδος», μὲ διδάσκουσα τὴν Καθηγήτρια κα. Iskra Hristova (2004-2006).
Eἶχε ὑπηρετήσει, ὡς θεολόγος, στὴ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση (2008-2012), ἐνῶ ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2012, ὑπηρέτησε στὴν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση, ὡς λέκτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (Τμῆμα Θεολογίας), μὲ γνωστικὸ ἀντικείμενο εἰδίκευσης τὴν Ἱστορία τῶν Ὀρθοδόξων Σλαβικῶν Ἐκκλησιῶν.
  Ἀναπολώντας τὴν μετὰ ζώντων παρουσία του εὐχόμαστε νὰ εἶναι ἀνεξάλειπτος ἡ μνήμη του ἐντὸς τῆς κοινωνίας καὶ ὁ Θεὸς ἂς  κατατάξει τὴν ψυχήν του μετὰ Δικαίων.
                                                                                          
      Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης